Bidprentje Arnold Van Lantschoot, Ursel, 1969
PrRVL_003
Bidprentje van Andreas Arnold Van Lantschoot.
Arnold Edward Van Lantschoot werd in Ursel geboren op 24 april 1889 als oudste van vijf kinderen. Zijn vader Pieter Van Lantschoot had zich in Ursel gevestigd als onderwijzer en later schoolhoofd van de katholieke jongensschool. In 1896 verhuisde het gezin naar Jette om daar een drukkerij en een schrijfwarenwinkel op te richten. Arnold liep school in Schaarbeek. Na zijn humaniora trad hij in in de premonstratenzer abdij van ’t Park in Heverlee. Zijn neef Julius De Pauw uit Ursel was daar sinds 1904 prior.
Arnold ontving in 1907 het kloosterhabijt en de kloosternaam Andreas, waarna hij de priesteropleiding volgde. Na zijn priesterwijding in 1913 ging hij studeren aan de Theologische Faculteit van de Universiteit van Leuven. De eerste wereldoorlog zorgde voor een onderbreking van zijn studies.
Al vroeg tijdens de eerste wereldoorlog werd Andreas Van Lantschoot brancardier, later aalmoezenier. In maart 1917 werd hij krijgsgevangen genomen. Zijn krijgsdienst leverde hem na de oorlog verschillende onderscheidingen op.
Na WOI hervatte Van Landschoot zijn studies, wat hem een doctorstitel in de Theologie en in de Oosterse filologie opleverde. In 1932 benoemde Paus Pius XI hem tot conservator van de Oosterse afdeling van de Vaticaanse bibliotheek. Paus Pius XII bevorderde hem in 1951 tot vice-prefect van de Vaticaanse bibliotheek. Na zijn emeritaat bleef Andreas Van Lantschoot als wetenschappelijk medewerker verbonden aan de Vaticaanse bibliotheek, waar hij geroemd was om zijn deskundigheid en dienstvaardigheid. In 1964 werd hij door Koning Boudewijn benoemd tot Grootofficier in de Leopoldsorde. Hij overleed in Rome op 23 februari 1969.
Arnold Edward Van Lantschoot werd in Ursel geboren op 24 april 1889 als oudste van vijf kinderen. Zijn vader Pieter Van Lantschoot had zich in Ursel gevestigd als onderwijzer en later schoolhoofd van de katholieke jongensschool. In 1896 verhuisde het gezin naar Jette om daar een drukkerij en een schrijfwarenwinkel op te richten. Arnold liep school in Schaarbeek. Na zijn humaniora trad hij in in de premonstratenzer abdij van ’t Park in Heverlee. Zijn neef Julius De Pauw uit Ursel was daar sinds 1904 prior.
Arnold ontving in 1907 het kloosterhabijt en de kloosternaam Andreas, waarna hij de priesteropleiding volgde. Na zijn priesterwijding in 1913 ging hij studeren aan de Theologische Faculteit van de Universiteit van Leuven. De eerste wereldoorlog zorgde voor een onderbreking van zijn studies.
Al vroeg tijdens de eerste wereldoorlog werd Andreas Van Lantschoot brancardier, later aalmoezenier. In maart 1917 werd hij krijgsgevangen genomen. Zijn krijgsdienst leverde hem na de oorlog verschillende onderscheidingen op.
Na WOI hervatte Van Landschoot zijn studies, wat hem een doctorstitel in de Theologie en in de Oosterse filologie opleverde. In 1932 benoemde Paus Pius XI hem tot conservator van de Oosterse afdeling van de Vaticaanse bibliotheek. Paus Pius XII bevorderde hem in 1951 tot vice-prefect van de Vaticaanse bibliotheek. Na zijn emeritaat bleef Andreas Van Lantschoot als wetenschappelijk medewerker verbonden aan de Vaticaanse bibliotheek, waar hij geroemd was om zijn deskundigheid en dienstvaardigheid. In 1964 werd hij door Koning Boudewijn benoemd tot Grootofficier in de Leopoldsorde. Hij overleed in Rome op 23 februari 1969.
Renaat Van Lierde , bruikleen