Erfgoedzorger Luc De Meyer, Poeke
EZM_012
Portret van Luc De Meyer, voorzitter van Poeke Ingekaderd, die zich onder meer inzet voor gemeenschapsvormende erfgoedprojecten.
Luc was zijn volledige loopbaan lang actief als ambtenaar bij het Ministerie van Financiën. Hij is een geboren en getogen Lotenhullenaar, maar is in 1984 zijn echtgenote gevolgd richting haar geboortedorp Poeke.
Naast zijn job is Luc altijd met erfgoed bezig geweest. Dit werd hem met de paplepel ingegeven want veel familieleden waren actief als onderwijzer of betrokken bij de plaatselijke bibliotheek. Zo was zijn tante, “Juffrouw Antoinette”, heel lang betrokken bij de heemkundige kring het Land van Nevele. Zijn grootvader was ook actief binnen heemkunde en dialectologie en heeft enkele Aalterse spreuken en zegswijzen te boek gesteld.
Familieleden van Luc wisten algauw waar ze terecht konden met hun familiearchief en hij zei dan ook nooit nee wanneer men voor oude foto’s, documenten en anekdotes onderdak zocht bij hem.
Luc is voorzitter van Poeke Ingekaderd, een vereniging die zich tot doel stelt om de teloorgang van het sociale dorpsleven en haar (on)roerend erfgoed te bestrijden. Door erfgoed als methodiek in te zetten, trachten ze meer erfgoedbewustzijn en samenhorigheid te creëren voor en door Poekenaren. De verschillende thema’s die ze benaderen, hebben altijd met Poeke zelf te maken: de schoolgemeenschap, cafés en brouwerijen van vroeger tot nu en (verdwenen) muziekverenigingen. De thema’s worden ook fotografisch uitgewerkt, nog een passie van Luc. Er wordt actief gezocht naar historisch beeldmateriaal en samen met het hedendaags fotomateriaal komen mooie chronologische overzichtstentoonstellingen tot stand.
Door verloren gewaande muziekcollectieven opnieuw samen te brengen, verdwenen cafés en hun interieurs in de oorspronkelijke gebouwen opnieuw in te richten en het lokale bier “Poeksen Bruinen” te brouwen wordt alvast heel wat succes geoogst. Sommige cafés zijn bijvoorbeeld al teruggekeerd naar het dorp en geven het dorpszicht opnieuw kleur.
Luc stelt met spijt vast dat veel dorpsbeelden op korte tijd heel sterk veranderen. Beetje bij beetje zou de vereniging Poeke Ingekaderd de dorpskern van Poeke graag in zijn originele staat willen herstellen, zowel wat onroerend erfgoed als beplanting en beleving betreft. Eén van de dromen van de vereniging is het vroegere dorpspleintje, omgeven door hoge lindebomen, in de originele staat herstellen.
Eén van de grootste bezorgdheden is de bestemming van de kerk van Poeke. Nu worden al regelmatig tentoonstellingen en andere socio-culturele activiteiten georganiseerd. Deze tendens kan mogelijk al een richting aangeven wat de herbestemming betreft.
Luc was zijn volledige loopbaan lang actief als ambtenaar bij het Ministerie van Financiën. Hij is een geboren en getogen Lotenhullenaar, maar is in 1984 zijn echtgenote gevolgd richting haar geboortedorp Poeke.
Naast zijn job is Luc altijd met erfgoed bezig geweest. Dit werd hem met de paplepel ingegeven want veel familieleden waren actief als onderwijzer of betrokken bij de plaatselijke bibliotheek. Zo was zijn tante, “Juffrouw Antoinette”, heel lang betrokken bij de heemkundige kring het Land van Nevele. Zijn grootvader was ook actief binnen heemkunde en dialectologie en heeft enkele Aalterse spreuken en zegswijzen te boek gesteld.
Familieleden van Luc wisten algauw waar ze terecht konden met hun familiearchief en hij zei dan ook nooit nee wanneer men voor oude foto’s, documenten en anekdotes onderdak zocht bij hem.
Luc is voorzitter van Poeke Ingekaderd, een vereniging die zich tot doel stelt om de teloorgang van het sociale dorpsleven en haar (on)roerend erfgoed te bestrijden. Door erfgoed als methodiek in te zetten, trachten ze meer erfgoedbewustzijn en samenhorigheid te creëren voor en door Poekenaren. De verschillende thema’s die ze benaderen, hebben altijd met Poeke zelf te maken: de schoolgemeenschap, cafés en brouwerijen van vroeger tot nu en (verdwenen) muziekverenigingen. De thema’s worden ook fotografisch uitgewerkt, nog een passie van Luc. Er wordt actief gezocht naar historisch beeldmateriaal en samen met het hedendaags fotomateriaal komen mooie chronologische overzichtstentoonstellingen tot stand.
Door verloren gewaande muziekcollectieven opnieuw samen te brengen, verdwenen cafés en hun interieurs in de oorspronkelijke gebouwen opnieuw in te richten en het lokale bier “Poeksen Bruinen” te brouwen wordt alvast heel wat succes geoogst. Sommige cafés zijn bijvoorbeeld al teruggekeerd naar het dorp en geven het dorpszicht opnieuw kleur.
Luc stelt met spijt vast dat veel dorpsbeelden op korte tijd heel sterk veranderen. Beetje bij beetje zou de vereniging Poeke Ingekaderd de dorpskern van Poeke graag in zijn originele staat willen herstellen, zowel wat onroerend erfgoed als beplanting en beleving betreft. Eén van de dromen van de vereniging is het vroegere dorpspleintje, omgeven door hoge lindebomen, in de originele staat herstellen.
Eén van de grootste bezorgdheden is de bestemming van de kerk van Poeke. Nu worden al regelmatig tentoonstellingen en andere socio-culturele activiteiten georganiseerd. Deze tendens kan mogelijk al een richting aangeven wat de herbestemming betreft.