Luchtfoto, Zandeken
CEVD_014
Pachtgoed
Ik heb de plaatsen van mijn jeugd bezocht, / ik zag geen huis, geen stal, geen schuren, / geen spoor meer van mijn buren, / ik vond alleen maar wat ik in mijn dromen zocht.
‘k Herken opeens die slingerende bomenrijen / met langs de kant de vijf bekende boerderijen, / die daar van oudsher neergezet en edel schoon / als parels prijkten aan een kroon.
Zoals ik ze hoorde reeds als kind / hoor ik nog steeds de klokken luiden, / gedreven door de wind vanuit de Doornzeelse kerk, / die met ranke toren oprijst in het zuiden
‘k Ben zeker dat mijn hart zich niet vergist / als ik in de nevelen van de morgenmist / de broze stem weer hoor / van haar die mij het leven gaf en ’t hare dan verloor.
Kon men helaas geen woestenij verhinderen / de mensen blijven taaier dan de dingen, / want onsterflijk is de geest van hen die leefden hier en gingen / en die ik door zal geven aan mijn kinderen.
Zo is ’t verdwenen land voor immer mijn geliefde land, / mijn vaderland, mijn moederland, mijn broeder- en mijn zusterland, / mijn burenland van Zandeken en Avrijkensland, / mijn paradijselijke Pachtgoedland.
Gedicht van Gerard Ryckaert
Met de uitbreiding van de Gentse haven verdween de Evergemse wijk Zandeken volledig van de kaart (2005–2008). Victoria Deluxe en Cultuurcentrum Evergem maakten samen met de vroegere inwoners het herinneringsdocument ‘Zand erover!?’. Hun verhaal en afscheid van de wijk wordt in woord en beeld gebracht met een documentaire, publicatie en tentoonstelling. De documentaire is beschikbaar in de bibliotheek van Evergem en bij
Victoria Deluxe.
Nog meer foto’s van Zandeken en het project Zand erover!? zijn te vinden op deze Erfgoedbank en op Flickr: set Victoria Deluxe en set Steven De Baere.
Ik heb de plaatsen van mijn jeugd bezocht, / ik zag geen huis, geen stal, geen schuren, / geen spoor meer van mijn buren, / ik vond alleen maar wat ik in mijn dromen zocht.
‘k Herken opeens die slingerende bomenrijen / met langs de kant de vijf bekende boerderijen, / die daar van oudsher neergezet en edel schoon / als parels prijkten aan een kroon.
Zoals ik ze hoorde reeds als kind / hoor ik nog steeds de klokken luiden, / gedreven door de wind vanuit de Doornzeelse kerk, / die met ranke toren oprijst in het zuiden
‘k Ben zeker dat mijn hart zich niet vergist / als ik in de nevelen van de morgenmist / de broze stem weer hoor / van haar die mij het leven gaf en ’t hare dan verloor.
Kon men helaas geen woestenij verhinderen / de mensen blijven taaier dan de dingen, / want onsterflijk is de geest van hen die leefden hier en gingen / en die ik door zal geven aan mijn kinderen.
Zo is ’t verdwenen land voor immer mijn geliefde land, / mijn vaderland, mijn moederland, mijn broeder- en mijn zusterland, / mijn burenland van Zandeken en Avrijkensland, / mijn paradijselijke Pachtgoedland.
Gedicht van Gerard Ryckaert
Met de uitbreiding van de Gentse haven verdween de Evergemse wijk Zandeken volledig van de kaart (2005–2008). Victoria Deluxe en Cultuurcentrum Evergem maakten samen met de vroegere inwoners het herinneringsdocument ‘Zand erover!?’. Hun verhaal en afscheid van de wijk wordt in woord en beeld gebracht met een documentaire, publicatie en tentoonstelling. De documentaire is beschikbaar in de bibliotheek van Evergem en bij
Victoria Deluxe.
Nog meer foto’s van Zandeken en het project Zand erover!? zijn te vinden op deze Erfgoedbank en op Flickr: set Victoria Deluxe en set Steven De Baere.
Evy Menschaert, bruikleen